شهر کرد مرکز استان چهار محال بختیاری است و یکی از شهرهای مرکزی ایران محسوب می‌شود که بسیار سرسبز و زیباست. نام قدیم این شهر «دهکرد» بوده است که در سال ۱۳۱۴ خورشیدی به شهر کرد تغییر نام یافت. شهر کرد شهری وسیع و سرسبز و حاصلخیز است که در بین چند رشته کوه از رشته کوه های زاگرس قرار گرفته است.

گویش مردم این شهر فارسی با لهجه شهرکردی است. شهر کرد به دلیل اینکه مرتفع ترین مرکز یک استان در ایران است به «بام ایران» شهرت دارد. این شهر دارای آب و هوای معتدل، کوهستانی و نیمه مرطوب است. با وجود اینکه این شهر جزو شهرهای بزرگ ایران نیست اما به دلیل مرکز استان بودن دارای مهاجران زیادی است که از دیگر شهرهای استان به شهرکرد مهاجرت کرده اند.

از جمله آثار تاریخی این شهر مسجد جامع شهرکرد، حمام خان، مسجد اتابکان، قلعه چالش تر، خانه قدیمی ستوده چالشتری و قلعه شمس آباد است. شهر کرد به علت موقعیت جغرافیای خود دارای مناظر و مناطق طبیعی بسیاری از جمله پارک ملی تنگه صیاد، غار تنگه خراجی، پل خراجی، غار تاپو، غار کر احمد، آبشار شیخ علیخان و شیر سنگی می‌باشد.

شهر کرد سوغات زیادی از جمله محصولات لبنی و صنایع دستی دارد. از سوغات لبنی این شهر می‌توان از کشک تازه، کشک خشک، عسل مرغوب و نوعی قره قروت معروف به نام قارا و یکی از خوشمزه ترین شیرینی های سوغات شهر کرد به نام گز بلداجی نام برد. شهرکرد به دلیل وجود عشایر و روستاییان زیادی که در این شهر وجود دارد سهم بسزایی در تولید صنایع دستی به شیوه سنتی دارد که از جمله مهمترین صنایع دستی شهر کرد، چوقا یا چوخا بافی، جاجیم بافی، خرسک بافی، نمکدان بافی، خورجین بافی، وریس بافی و تولید سیاه چادر است.

تقریبا تمام انواغ غذا در استان طبخ می‌شود اما معروف ترین آن ها انواع کباب ها با گوشت هستند که به کباب بختیاری معروف اند از دیگر غذاهای محلی بختیاری ها نیز می‌توان از کال جوش یا کله جوش، پرورد دوغ، اُماج، کاچی شیر، خاله بی بی، آب ترشی، آش مصطفی، و انواع کوفته ها نام برد.